ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား၏ စံနမူ ယူရမည့္
ျမင့္ျမတ္ေသာ ႏွလုံးသြင္းပုံမ်ား
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
မဟာဂႏၶာ႐ံုဆရာေတာ္ႏွင့္ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္
=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
အမရပူရၿမဳိ႕ေတာ္၌ ေနႏွစ္စင္း ၿပဳိင္တူထြက္၍ အလင္းေရာင္ေတြ ျဖန္႔က်က္သကဲ့သို႔ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးႏွင့္ မဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး တို႔သည္ သက္တူရြယ္တူ ေမြးခုႏွစ္တူျဖစ္ၾကသည့္အားေလ်ာ္စြာ ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္ျဖင့္ ၿပဳိင္တူ သာသနာျပဳေတာ္မူခဲ့ၾကသည္။
မဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္ႀကီးသည္ တစ္ဘ၀လုံး ပိဋကတ္က်မ္းစာေတြထဲ စိတ္ကိုႏွစ္ထားၿပီး တစ္ဘ၀လုံး က်မ္းစာေတြေရးသားခဲ့သည္။ ပရိယတ္သာသနာေတာ္ႀကီး မယိုင္မလဲ ခုိင္ၿမဲေအာင္ သာသနာျပဳေတာ္မူခဲ့၏။ ဆရာေတာ္ႀကီးေရးသားခဲ့ေသာ က်မ္းစာအုပ္မ်ားကို (မ်ဳိးမတူေတြကိုပင္) စုေပါင္း၍ ထပ္ထားပါလွ်င္ ျမင့္မားထြားက်ဳိင္းေသာ သူ၏အရပ္ထက္ပင္ ျမင့္ေနေသးသည္။
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ကား သစၥာတရားေတာ္မ်ားကို ႏႈတ္ေတာ္ျဖင့္ထုတ္ေဖာ္ေဟာေျပာ၍ ပဋိပတ္သာသနာကို ဦးစိုက္ျပဳေတာ္မူခဲ့သည္။ မဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္ႀကီးသည္ကား ကေလာင္ျဖင့္ေရးသား ၍ ပရိယတ္သာသနာကို ဦးစိုက္ျပဳေတာ္မူခဲ့သည္။ သာသနာေတာ္ႀကီးမွာ ေၾကာင့္က်မဲ့ ေနေတာ္မမူၾကဘဲ ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္ျဖင့္ သာသနာျပဳေတာ္မူခဲ့ၾက၊ ေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူခဲ့ၾကသည္။
မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ သက္ၠရာဇ္ ၁၂၆၁-ခု၊ နတ္ေတာ္လျပည့္ေက်ာ္ (၁၁) ရက္(ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၀၀- ျပည့္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၂၇) ရက္) ဗုဒၶဟူးေန႔တြင္ ဖြားျမင္ေတာ္မူ၍ မဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္ႀကီးထက္ (၂)လႏွင့္ (၂)ရက္ ႀကီးေတာ္မူသည္။ ရဟန္းျဖစ္ေသာအခါ၌ကား မဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္ႀကီးက မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီးထက္ (၃)လႏွင့္ (၂၃)ရက္ လပိုင္းမွ် ႀကီးေတာ္မူသြားျပန္ပါသည္။ ဤကဲ့သုိ႔ သက္တူရြယ္တူ ျဖစ္ၾကသည့္ အားေလ်ာ္စြာ တစ္ပါးႏွင့္တစ္ပါးလည္း အျပန္အလွန္ ေလးစားေတာ္မူခဲ့ၾကသည္။
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ မိုးကုတ္ၿမဳိ႕မွ အမရပူရသို႔ ျပန္မလာေသးမီအတြင္းက မဟာဂႏၶာ႐ုံေက်ာင္းတုိက္ထဲ၌ ဥပုသ္ေန႔မ်ားတြင္ တရားပြဲရွိသည္။ မဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္ႀကီးကိုယ္တိုင္ ေဟာေတာ္မူျခင္းျဖစ္သည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ဒကာ ဒကာမမ်ား အခ်ိန္အလဟႆ မကုန္ဆုံးေစရန္ႏွင့္ ရသင့္ရထိုက္ေသာ အသိၪာဏ္မ်ား ရၾကေစရန္ ျဖစ္ေပသည္။
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီး အမရပူရသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာၿပီးေနာက္ တရားပဲြမ်ား စတင္က်င္းပ ေဟာေျပာစ ျပဳေလေသာအခါ မဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္ႀကီးက
“ကဲ . . ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဥပုသ္ေန႔မ်ား၌ ဘုန္းႀကီး တရားေဟာေပးေနတာက ဒီၿမဳိ႕မွာ ေဟာမယ့္သူ မရွိေသးလို႔ ေဟာေနတာ၊ အခု မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ မဂၤလာတိုက္မွာ ေဟာေနၿပီလို႔ၾကားရတယ္။ အဲဒီသြားနာၾက။ ဘုန္းႀကီးမွာ က်မ္းစာျပဳစုေနရတဲ့ ကိစၥေတြရွိေသးတယ္၊ မအားလပ္ပါဘူး။ ဒီကေရွ႕ ဘုန္းႀကီးရဲ႕တရားပဲြကို ရပ္လိုက္ေတာ့မယ္” ဟု အမိန္႕ရွိေတာ္မူေလသည္။
စာေပအလုပ္၊ တရားအလုပ္ကို တစိုက္မတ္မတ္ ျပဳလုပ္အားထုတ္ေနၾကေသာ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔အား ဣႆာမစၦရိယ စေသာ ကိေလသာရန္သူတို႔သည္ ထုိးႏွက္တုိက္ခိုက္ႏိုင္ဖို႔ အင္အားမရွိၾကေတာ့ပါေခ်။
မဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္ႀကီးသည္ လြန္စြာေလာဘနည္း ေရာင့္ရဲေတာ္မူသည္။ တစ္ခါေသာ္ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ က်န္းမာေရး စိတ္မခ်ရေသာ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ထိုေန႔က အေအးဓာတ္လြန္ကဲသျဖင့္ ခ်မ္းစိမ့္ေနသည္။ ေယာဂီဒကာမႀကီးေဒၚစုစုက -
“ေအးလွပါသည္ဘုရား၊ ဆရာေတာ္၏က်န္းမာေရးအတြက္ အေႏြးကိရိယာ တပ္ဆင္ပါရေစ” ဟု ေလွ်ာက္ထား၏။ ထိုအခါ ဆရာေတာ္က -
“ေရွးက သူေတာ္ေကာင္းႀကီးေတြ ေတာထဲေတာင္ထဲမွာ ဘယ္သူက အေႏြးကိရိယာ တပ္ဆင္ေပးလိမ့္မလဲ၊ ဒီလိုပဲ ရာသီဥတုဒဏ္ သည္းခံၿပီး ကိုယ့္တရားနဲ႔ကိုယ္ ေနသြားၾကတာ၊ ခြင့္ျပဳလို႔မျဖစ္ဘူး၊ ဘုန္းႀကီးတို႔က ခြင့္ျပဳလိုက္ရင္ နာမည္ႀကီးတဲ့သူေတြ လုပ္သမွ် ေနာက္ကလိုက္ၿပီး အတုခိုးၾကကုန္ေရာ၊ ဒီလိုနဲ႔ သာသနာေတာ္ႀကီးအေပၚ အထင္ေသးခံရတာ၊ မျဖစ္ဘူး” ဟူ၍ ပယ္ျမစ္ေတာ္မူေလသည္။ ဆရာေတာ္ထံတြင္ ေရခဲေသတၱာ၊ ပန္ကာ၊ ဆုိဖာထိုင္ခုံ စေသာ ေခတ္မီ အသုံးအေဆာင္မ်ား ဘာမွ်မထားရွိပါ။
တစ္ခါကလည္း သူေဌးမိသားစုတစ္စုက ႏိုင္ငံျခားမွ အေကာင္းစားမုန္႔ေတြ၀ယ္လာၿပီး ဆရာေတာ္ႀကီးအား ကန္ေတာ့ၾကသည္။ ထိုအခါ ဆရာေတာ္ႀကီးက -
“ဘုန္းႀကီးကို ခုလို အေကာင္းစားမုန္႔ေတြလွဴမယ့္အစား သံဃာေတြဘုဥ္းေပးဖို႔ ပဲေလွာ္လွဴေစခ်င္တယ္” ဟူ၍ မိန္႔ေတာ္မူေလသည္။ ဤေနရာတြင္ မဟာဂႏၶာ႐ုံ ဆရာေတာ္ႀကီးႏွင့္ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီးတုိ႔ ကဲြလဲြပုံ ကေလးတင္ျပပါမည္။
တစ္ခါေသာ္ အမရပူရၿမဳိ႕မွ ဗန္ေကာက္အထည္ စက္ပိုင္ရွင္ ဆရာႂကြယ္သည္ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီးအတြက္ ရည္ရြယ္၍ အေကာင္းစား ဗန္ေကာက္သကၤန္း တစ္စုံယူလာ၍ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းေလသည္။
ထိုအခါ ဆရာေတာ့္အနီးတြင္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးျဖင့္ ၀ိုင္းထိုင္၍ စကားေျပာေနၾကေသာ ဒကာ ေလး-ငါးဦး ရွိၾကသည္။ ထိုအထဲမွ ဒကာတစ္ဦးက - “ဒါမ်ဳိးဆိုရင္ မဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသတို႔ကေတာ့ လက္မခံဘူးဘုရား” ဟု ၀င္၍ ေလွ်ာက္ေလသည္။
ထိုအခါ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီးက - “ဒါက စိတ္သာ ပဓာနပါဗ်ာ၊ ကဲ . . သကၤန္းကိုေခ်လိုက္စမ္း ဒကာႂကြယ္” ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။
အသစ္က်ပ္ခၽြတ္ႀကီး ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ မာေၾကာေၾကာ ေဂါက္ဂတ္ႀကီးျဖစ္ေန၍ ေခ်ေပးရသည္။ ေခ်ၿပီးေသာအခါ ဆရာေတာ္ႀကီးက ထၿပီး လဲ၀တ္ေတာ့သည္။
အမွတ္တမဲ့ၾကည့္ပါက ဆန္႔က်င္ဘက္ “ရြဲ႕” သလို လုပ္သည္ဟု ထင္ဖြယ္ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ မဟုတ္ေခ်။ ဤေနရာတြင္ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ “အနာမရွိေသာလက္ အဆိပ္မတက္ သလို” ဟူေသာ သေဘာကို ျပလိုဟန္တူပါသည္။
ကုကၠဳဋမိတ္ၱမုဆုိးႀကီး၏ ဇနီးသည္ အိမ္ရွင္မ ေကာင္းပီသသည္။ ေသာတာပန္ တည္ၿပီးသူလည္းျဖစ္သည္။ မုဆုိးႀကီးက သားေကာင္၊ ငွက္ေကာင္တုိ႔ကို ေထာင္၍ေကၽြးသည္။ မုဆုိးႀကီး ေတာလည္ထြက္ခါနီးတြင္ ဇနီးက ေလးယူေပးရ၊ ျမားယူေပးရ၊ ေက်ာ့ကြင္းယူေပးရ စသည့္အလုပ္ေတြ လုပ္ေပးရသည္။
“ဤကိစၥ၌ ေသာတာပန္မ အျပစ္မရွိဘူးလား” ဟု ေစာဒကတက္ၾကသည္။ အေျဖက “အျပစ္မရွိပါ” ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းကား အိမ္သူမတုိ႔၏ ၀တၱရားအရ ျပဳလုပ္ေပးျခင္းသာျဖစ္၏။ သားငွက္တိရစၦာန္ေတြ ေသေစလိုေသာစိတ္ထား သူမ၌ မရွိေပ။ အနာမရွိေသာလက္ အဆိပ္မတက္ဟူေသာသေဘာျဖစ္သည္။
ဆရာေတာ္ႀကီး ႏွစ္ပါးသည္ ယူဆပုံခ်င္း ကဲြလြဲေသာ္လည္း သူ႕နည္းႏွင့္သူ မွန္ၾကသည္ခ်ည္းျဖစ္၏။ မဟာဂႏၶာ႐ံုဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဆိုလိုရင္းကား ေက်ာင္းတိုက္တာႀကီးတစ္ခု၏ ဦးစီးဆရာေတာ္ ကိုယ္တုိင္က ဗန္ေကာက္သကၤန္းႀကီး တရႊမ္းရႊမ္းႏွင့္ ၀တ္ေနလွ်င္ ကိုယ့္လက္ေအာက္က ေက်ာင္းဘုန္းႀကီးေတြ၊ စာခ်ဘုန္းႀကီးေတြ၊ စာသင္သားေတြပါ လုိက္ၿပီး၀တ္ကုန္ ၾကေတာ့မည္။ အဲဒီအခါ သူတို႔ဆိုင္ရာ ဒကာ ဒကာမေတြက ဗန္ေကာက္သကၤန္း၊ ပိုးသကၤန္း၊ ဖဲသကၤန္းေတြ မရ,ရေအာင္၀ယ္၍ လွဴၾကရေတာ့မည္။ သူမ်ားနည္းတူေအာင္ လုိက္ၾကေတာ့မည္။ ဒါဟာ ကုန္သင့္သည့္ အတိုင္းအဆထက္ ပို၍ကုန္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ တိုင္းျပည္အတြက္ ေငြယိုေပါက္ေတြ ျဖစ္သည္။ တုိင္းျပည္အတြက္ နစ္နာသည္။ ဤသို႔ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ေၾကာင့္ အေကာင္းစားဗန္ေကာက္သကၤန္းမ်ဳိးကို လက္မခံျခင္း ျဖစ္သည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးႏွစ္ပါးသည္ သူ႕နည္းႏွင့္သူ မွန္ၾကသည္ခ်ည္းသာတည္း။
ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၂၄- ခု၊ သီတင္းကၽြတ္လ ျပည့္ေက်ာ္ (၄)ရက္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔၊ မြန္းလဲြ (၁)နာရီမိနစ္ (၂၀)အခ်ိန္သည္ အမရပူရ၌ ေနတစ္စင္းကြယ္ေသာ ေန႔ဟုဆိုရမည္ထင့္။ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ပ်ံလြန္ေတာ္မူၿပီ ဟူေသာသတင္းသည္ အရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာပတ္လုံး အုန္းအုန္းႂကြက္ႂကြက္ ဂယက္႐ိုက္သလို သတင္းေတြ ျပန္႔ႏွံ႕သြားသည္။
ထိုအခါ မဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက သူ၏တပည့္ သံဃာေတာ္မ်ားကို ဤသို႔မိန္႔ေတာ္မူသည္။
“တပည့္အေပါင္းတုိ႔၊ ယခု မဂၤလာေက်ာင္းတုိက္ ႀကီးမွ မဂၤလာဆရာေတာ္ႀကီး ဦး၀ိမလ ပ်ံလြန္ေတာ္မူၿပီတဲ့။ သည္ဆရာေတာ္ႀကီးဟာ ဘုန္းႀကီးတို႔နဲ႕သက္တူရြယ္တူပဲ။ အဘိဓမၼာ ည၀ါအေက်ာ္ ဆရာေတာ္ႀကီး။ တစ္ႏိုင္ငံလုံး နာမည္ဟည္းတဲ့ပုဂၢဳိလ္ႀကီး၊ သီလ၊ သမာဓိ ပညာ သိကၡာသုံးစုံ ကုံလုံႂကြယ္၀တဲ့ အဓိကရဆရာေတာ္ႀကီး။ ယခုေနာက္ပိုင္းမွာ ၀ိပႆနာတရားေတြ ေဟာၾကားေတာ့လည္း ပ်ားပန္းခပ္သလို ၾကည္ညဳိ၀ိုင္းအုံ ပရိသတ္ေတြ အမ်ားဆုံးစုံတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ႀကီးပဲ။ သူ႕တရားကို အမ်ားက ၾကည္ညဳိ၊ သူညႊန္ၾကားသလို လိုက္နာၾကတယ္။ ေလးစားအပ္တဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးပဲ၊ အဲဒါေၾကာင့္ သတင္းသြားေမးၾကရေအာင္”
“ယဥ္ေက်းတဲ့အသိုင္းအ၀ိုင္း၊ အလိုက္သိတဲ့ သီတင္းသုံးေဖာ္တို႔ဆုိတာ ထံုးစံရွိတယ္။ ေမးရတယ္။ စြမ္းႏိုင္သမွ် ကူညီရတယ္။ ကဲ . . ေက်ာင္းေစာင့္အျဖစ္ တစ္ေက်ာင္းလွ်င္ တစ္ပါးေလာက္ခ်န္ထားၿပီး အကုန္သြားၾကမယ္” ဟူ၍မိန္႔ေတာ္မူၿပီး ထိုေန႔ညေနပိုင္း၌ ဆရာေတာ္ႀကီးဦးေဆာင္၍ သံဃာေတာ္(၅၀၀)ခန္႔မွ် သကၤန္းေတြကိုယ္စီ႐ံုၿပီး ယပ္ေတြကိုယ္စီထမ္းကာ စဥ္တန္းလ်က္ တစ္စဥ္တစ္တန္းႀကီး ႂကြေတာ္မူလာၾကသည္။ ေရာက္ေသာအခါတြင္လည္း ဆရာေတာ္ႀကီးက ဒကာ ဒကာမအမ်ား ေသာကေတြမပြားဖုိ႔ (မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီး ဆုံးမထားသည့္အတိုင္း) ကိုယ့္တရား ကိုယ္ထိန္း၊ အပူေတြသိမ္းႏိုင္ေအာင္ သံေ၀ဂဓမၼတို႔ကို မိန္႔ဟေဟာႁမြက္ေတာ္မူေလသည္။
သံေ၀ဂလကၤာ
-----------------
အသက္စည္းစိမ္၊ ခႏၶာအိမ္ကား၊ တိမ္တစ္ခနက္၊ ၾကည့္ရင္းပ်က္သို႔၊ မ်က္စိေအာက္တြင္၊ ေပ်ာက္လြင့္စင္၏။ သခၤါရစက္ သူ႕ပိုင္နက္သို႔၊ သြက္သြက္လည္ကာ၊ လုိက္ရရွာသည္
ခႏၶာ အနိစၥပါတကား
ခႏၶာ ဒုကၡပါတကား
ခႏၶာ အနတၱပါတကား။
(ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါး)
ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာၾကပါေစ။
မုဒိတာ(ေရႊစည္ေျမ)
{{{ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလထုတ္ အပၸမာဒ ဓမၼရသ မဂၢဇင္း အတဲြ (၁၇)၊ အမွတ္ (၁၁) }}}
----------------
ဆရာေတာ္ႀကီးႏွစ္ပါးတို႔၏
သီလ , သမာဓိ ,ပညာဂုဏ္တို႔အား
ရုိေသစြာ ဦးခိုက္ပူေဇာ္
ကန္ေတာ့ပါသည္ အရွင္ဘုရား ...
No comments:
Post a Comment